دانلود فیلم تروی ۲۰۰۴ با زیرنویس چسبیده

دانلود فیلم تروی ۲۰۰۴ با زیرنویس چسبیده بر اساس تیتراژ، «تروی» بر اساس شعر حماسی «ایلیاد» اثر هومر ساخته شده است. دارایی هومر باید شکایت کند. این فیلم وجود خدایان یونانی را نادیده می گیرد، قهرمانان خود را به کلیشه های فیلم اکشن تبدیل می کند و نشان می دهد که ما از ارتش های کامپیوتری خسته شده ایم. بهتر است چند صد جنگجو عرق کرده تا دو توده ۵۰۰۰۰ مردی که در دریای جلوه های ویژه به سمت یکدیگر حرکت کنند.

برای دانلود فیلم با زیرنویس چسبیده اینجا کلیک کنید

شادتر از همیشه: نامه ای عاشقانه به لس آنجلس: ارکستر (نقطه)
این فیلم افسانه جنگ تروا را بازگو می کند، زیرا شهر قلعه توسط ارتش یونانی به رهبری منلائوس اسپارتی و آگاممنون از میکنه مورد حمله قرار می گیرد. جنگ به دلیل شهوت شاهزاده جوان تروا به نام پاریس (اورلاندو بلوم) ضروری شده است، که در حین یک ماموریت صلح به اسپارت، ملکه دولت شهر، هلن (دایان کروگر) را اغوا می کند.

فیلم تروی ۲۰۰۴ با زیرنویس چسبیده این عمل به طور قابل درک، شوهر هلن، منلائوس (برندان گلیسون) را آزار می دهد، و به برادر پاریس، هکتور (اریک بانا) اشاره نمی کند، که به درستی اشاره می کند که وقتی شما در یک مأموریت صلح به ملاقات یک پادشاه می روید، خروج با پادشاه غیر سازنده است. همسر

چیزی که فیلم توضیح نمی دهد این است که چرا هلن پس از یک آشنایی چند شبه با پاریس می رود. آیا به این دلیل است که کمر او از شوق یک قهرمان می تپد؟ نه، چون به او می گوید: “من قهرمان نمی خواهم، من مردی می خواهم که بتوانم با او پیر شوم.” نه در اسطوره های یونانی، نه. اگر فکر می‌کنید هلن تروا واقعاً می‌توانست چنین چیزی را از راه دور به پاریس بگوید، احتمالاً موافقید که شب دوم او به بودوآر او رفت، او به او گفت: “دیشب یک اشتباه بود.”

اغوای هلن پرده‌ای برای داستان اصلی است که ارتش‌های یونانی وسیعی را در بر می‌گیرد که شهر غیرقابل نفوذ را محاصره می‌کنند. رئیس در میان رهبران آنها آشیل است که گفته می شود بزرگترین جنگجوی تمام دوران است، اما براد پیت طوری بازی می کند که گویی باورش نمی شود. اگر آشیل چیزی بود، او مردی بود که به بیانیه های مطبوعاتی خودش اعتقاد داشت. قهرمانان در درام یونانی درون نگر نیستند، افکار دومی ندارند و متضاد نیستند.

آشیل همه این چیزهاست. او با گروه جنگجویان مستقل خود به جناحین ارتش یونان سوار می شود و سیاست دیپلماتیک جداگانه ای را انجام می دهد، به نوعی مانند اولی نورث. او فکر می‌کند آگاممنون یک رهبر ضعیف با استراتژی بد است و تا زمانی که پسر عموی محبوبش پاتروکلوس (گرت هدلاند) در نبرد کشته نشود، واقعاً کار نمی‌کند.

پاتروکلوس که کمی شبیه آشیل است، کلاه و زره خود را برای فریب دادن دشمن به سر می‌گذارد و تا زمانی که کلاه خود را بردارند، همه فکر می‌کنند که آشیل کشته شده است. این پیشرفت آنقدر دراماتیک است که فیلم شاید ۱۰۰۰۰۰ مرد را در نبرد تن به تن نشان می دهد، و سپس به طور کامل آنها را فراموش می کند تا روی صحنه نبرد پاتروکلوس تمرکز کند، در حالی که همه مانند در هنگام دعوا در زمین بازی در اطراف ایستاده اند.

پیت بازیگر خوب و مردی خوش تیپ است و شش ماه تمرین کرد تا برای این نقش علاقه مند شود، اما آشیل شخصیتی نیست که در آن راحت زندگی کند. در مورد چارلتون هستون و ویکتور ماچر هر چه می خواهید بگویید، اما یک راه خوب برای انجام یک حماسه شمشیر و صندل این است که با دوربینی در اطراف زانوهایتان فیلم برداری کنید، در حالی که نثر شبه رسمی را با باریتون قهرمانانه بیان می کنید. پیت مدرن، ظریف، درونگرا است. او پیچیدگی را برای نقشی که در آن لازم نیست به ارمغان می آورد.

دانلود تروی ۲۰۰۴ با زیرنویس چسبیده ولفگانگ پترسن، کارگردان، با برخورد با آشیل و دیگر شخصیت‌ها به‌گونه‌ای که گویی انسان هستند، به جای آفرینش‌های بزرگ‌تر از زندگی اسطوره‌های یونانی، اشتباه محاسباتی می‌کند. آنچه در اسطوره‌های یونانی اتفاق می‌افتد نمی‌تواند بین شخصیت‌های قابل قبول روان‌شناختی اتفاق بیفتد. این تمام نکته اسطوره است. فیلم‌های بزرگی مانند «الکترا» ساخته مایکل کاکویانیس درباره قتل آگاممنون پس از جنگ تروا، این را می‌دانند و از رویکرد دراماتیکی استفاده می‌کنند که عمداً سبک‌سازی شده است. البته «الکترا» برای مخاطب مولتی پلکس کار نمی کند، اما شاید نباید.

بهترین صحنه فیلم، پیتر اوتول است که جزیره ای از درام و احساسات را در میانه همه آن دیالوگ های پر شور خلق می کند. او نقش پادشاه پیر تروا، پریام، را بازی می‌کند که شب‌ها به بیرون از دیوارها و اردوگاه دشمن می‌رود و آشیل را در چادرش غافلگیر می‌کند. آشیل پسر پریام، هکتور را در نبرد تن به تن در مقابل دیوارهای تروا شکست داده و جسد او را به اردوگاه پشت ارابه‌اش کشانده است. اکنون پریام می خواهد که جسد را برای آماده سازی و دفن مناسب برگردانند. به این صحنه زمان و توجه لازم داده می شود تا حال و هوای خود را بسازد، و زمانی که آشیل به پریام می گوید: “تو پادشاهی به مراتب بهتر از کسی که این ارتش را رهبری می کند” آن را باور می کنیم. حضور اوتول یادآور «لارنس عربستان» (۱۹۶۲) است که دو هفته پیش دوباره آن را دیدم و ثابت کرد که صبوری با دیالوگ و شخصیت مهمتر از عمل در ساخت فیلم های جنگی است.